سیستم گرمایش از کف به علت مزایای فراوانی که دارد برای محیط های بزرگ با سقف بلند بسیار مناسب می باشد و مصرف انرژی پایینی دارد.
در این نوع سیستم حرارت و گرما از کف به داخل محیط انتقال پیدا می کند. این سیستم برای اولین بار توسط مهندس رومی اختراع گردید. طراحی سیستم گرمایشی از کف به گونه ای می باشد که گرمابخشی یکنواخت و یک پارچه ای را در محیط ایجاد می کند.
امروزه سیستم گرمایشی از کف ، داکت اسپلیت ، پکیچ و … را می توان از پراستفاده ترین و بهترین سیستم های گرمایشی برای ساختمان های مسکونی ، اداری و تجاری دانست.
گرمایشی از کف در مقایسه با رادیاتورهای قدیمی به گرمای کمتری برای گرم شدن لوله ها نیاز دارد. با نیاز به گرمای کمتر برای گرم شدن سیستم ، در مصرف انرژی صرفه جویی قابل ملاحضه ای می شود.
گرمایشی از کف به نسبت رادیاتورها ، گرمایش بهتر و یکنواخت تری ایجاد می کنند. دلیل این یکنواختی ، انتقال گرما از کف سالن می باشد.
سیستم گرمایش از کف نیاز به سرویس و نگهداری ندارد و از این جهت بسیار مقرون به صرفه می باشد.
در این سرویس امکان کنترل حرارتی هر بخش ، با بکارگیری شیرآلات قطع و وصل نصب شده بر روی خروجی های کلکتور به صورت دستی وجود دارد.
ایمنی این سیستم بسیار بالا می باشد و هیچگونه خطری ندارد.
برای تمام کفپوش های سرامیکی ، چوبی ، پی وی سی و … این گرمایش سازگاری دارد.
به دلیل عدم نیاز به رادیاتور یا شوفاژ هیچ فضایی را اشغال نمی کند و این یک مزیت مهم می باشد.
به علت اینکه تجهیزات این سیستم در کف می باشد ، در صورت هر گونه اختلال و خرابی هزینه ی تعمیرات سیستم بالا می باشد. اما در سایر سیستم های گرمایشی مانند داکت اسپلیت هزینه ی مربوط به تعمیر داکت اسپلیت بسیار پایین تر می باشد.
زمان مناسب برای نصب این سیستم ، زمان ساخت ساختمان می باشد. برای نصب و راه اندازی سیستم باید مراحل زیر را انجام دهید.
باید طبق نقشه به پیاده سازی سیستم گرمایش از کف اقدام نمود. طراحی نقشه سیستم به صورت مارپیچ ، دو طرفه ، سه طرفه و چهارطرفه می باشد. کارشناس با توجه به ویژگی های ساختمان ، نوع طراحی نقشه را انتخاب می کند. طرح مارپیچ را برای راهرو ، طرح دو طرفه و سه طرفه برای اتاق ها و طرح چهار طرفه برای سالن مورد استفاده قرار می گیرد.
پس از پیاده سازی نقشه ، نوبت به عایق بندی و زیرسازی می رسد. باید عایق بندی و زیرسازی به بهترین شکل ممکن انجام گیرد تا کمترین میزان هدررفت انرژی را داشته باشیم.
در مرحله ی بعد لوله گذاری را روی کف های عایق بندی شده انجام می دهیم. در آخر باید تمام لوله ها تست و بررسی شوند.
این سیستم به سه روش طراحی و پیاده سازی می شود. این سه روش شامل سیستم گرمایش از کف با آب گرم ، با جریان الکتریسیته و با هوای گرم می باشد. گرمایشی از کف با جریان الکتریسیته مصرف انرژی بالاتری به نسبت دو روش دیگر دارد. گرمایشی از کف با روش هوای گرم برای مناطق سرد سیر مناسب نمی باشد. بهترین و مقرون به صرفه ترین این سیستم ها ، گرمایشی از کف با آب گرم می باشد.
نرخ پیاده سازی این سیستم با توجه به نوع عایق به کاربرده شده ، ضخامت عایق ، کیفیت لوله های مورد استفاده ، کیفیت تجهیزات ، نوع ترموستات ، نوع شیر کلکتور و سایر فاکتورها متفاوت می باشد. اما به طور کلی سیستم گرمایش از کف در مقایسه با برخی از سیستم های گرمایشی گران تر می باشد. اما هزینه ی مربوط به نگهداری آن کمتر می باشد.
باید فشار سیستم را بررسی نمایید. اگر فشار سیستم پایین می باشد ، مقداری آب به آن بیافزایید و فشار را مجدداً چک نمایید. توجه نمایید که شلنگی که برای ریختن آب استفاده می کنید ، هوا نداشته باشد.
شیرهای هواگیری را کنترل کنید تا هوا نداشته باشد. پس از انجام این مراحل هواگیری را شروع کنید. هواگیری را از بخش های پایینی شروع کنید و در آخر شیرهای هواگیری را ببندید.